Patroni naszych ulic – Jan Kiliński

Rozpoczynamy cykl artykułów poświęconych patronom golubsko-dobrzyńskich ulic. Przedstawiamy czytelnikom postać Jana Kilińskiego, uczestnika insurekcji kościuszkowskiej. Jego nazwiskiem nazwana jest jedna z ulic dobrzyńskiej części miasta.

Jan Kiliński urodził się w 1760 roku, w Trzemesznie w Wielkopolsce. W wieku dwudziestu lat osiedlił się w Warszawie. Osiem lat później uzyskał tytuł mistrza szewskiego. W tym samym roku, kilka miesięcy później poślubił Mariannę Rucińską. W latach 1792-1793 był radnym Warszawy.
W dniach 17 (Wielki Czwartek) i 18 kwietnia 1794 roku, w czasie insurekcji warszawskiej stanął na czele grupy mieszkańców, którzy zaatakowali Rosjan. Po dwóch dniach walk z silnym garnizonem rosyjskim, dowodzonym przez Osipa Igelströma, Polacy wyzwolili stolicę. Następnego dnia mieszkańcy Warszawy przyłączyli się do powstania kościuszkowskiego i uznali Tadeusza Kościuszkę za Najwyższego Naczelnika Siły Zbrojnej Narodowej.
Władzę w stolicy przejęła Rada Zastępcza Tymczasowa, w skład której wszedł także Jan Kiliński. Pełnił w niej funkcję radcy w Wydziale Skarbowym, Deputacji Indagnacyjnej i Paszportowej. Wkrótce został zastępcą radcy Rady Najwyższej Narodowej.
2 lipca 1794 roku został mianowany przez Kościuszkę pułkownikiem milicji mazowieckiej. Zorganizował 20 Regiment Pieszy Koronny, który bronił Warszawy przed oddziałami pruskimi. Pod koniec powstania został wysłany do Poznania, gdzie niestety pojmali go Prusacy, którzy wydali szewca Rosjanom.
Po dwóch latach opuścił więzienie w Twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu. Zamieszkał w Wilnie, gdzie ponownie brał udział w konspiracji. Został ponownie pojmany przez Rosjan i wywieziony w głąb Rosji. Po powrocie z niewoli, około roku 1798, prowadził warsztat szewski, nie angażując się w życie publiczne. Wyjątkiem było objęcie funkcji radnego Warszawy w okresie Księstwa Warszawskiego.
W roku 1811 poślubił Anastazję Jasińską. Był dwukrotnie internowany, podczas okupacji austriackiej (1809) i rosyjskiej (1813). Zmarł 28 stycznia 1819 roku.
Jego nazwiskiem nazwano jedną z głównych ulic dobrzyńskiej części miasta, prowadzącej od Placu Tysiąclecia w kierunku Golubia.

Opr. Szyw